تراشیدن ارگونومی برس: طراحی برای حداکثر راحتی

در آیین تراشیدن مرطوب سنتی ، برس تراش بیش از یک ابزار است - این یک گسترش دست ، پلی بین روال و راحتی است. با این حال ، برای ده ها سال ، بسیاری از برس ها زیبایی شناسی را بر عملکرد اولویت قرار داده و کاربران را با دستگیره های لغزنده ، وزن های بی دست و پا یا طرح های نامتوازن که یک آیین آرامش بخش را به یک کار خسته کننده تبدیل می کند ، دست و پنجه نرم می کنند. امروز ، ارگونومی در حال تغییر شکل مجدد صنعت است ، با این که طراحان به جای اینکه فقط در یک قفسه به نظر برسند ، بر نحوه استفاده از قلم مو تمرکز می کنند. بیایید به اصول اصلی تراشیدن ارگونومی برس و دلیل اهمیت روزمره شما شیرجه بزنیم.

چرا ارگونومی در برس های اصلاح اهمیت دارد

تراشیدن یک آیین روزانه برای میلیون ها نفر است ، که اغلب با تمرکز نیمه بیدار یا صبح های عجله انجام می شود. یک برس ضعیف طراحی شده کاربر را مجبور به جبران بیش از حد می کند: یک دسته لغزنده ممکن است به انگشتان محکم تر نیاز داشته باشد. یک برس سنگین به مچ دست می کشد و باعث خستگی می شود. یک شکل نامطلوب از لیتر منحرف می شود و لحظه ای ذهن آگاهانه را به نبرد برای کنترل تبدیل می کند. ارگونومی با تراز کردن طراحی برس با حرکات طبیعی و کانتورهای دست انسان ، کاهش فشار جسمی و تقویت تجربه کلی ، این نقاط درد را به این نقاط درد می پردازد.

هسته طراحی ارگونومیک: شکل دسته

دسته رابط برس با کاربر است و شکل آن پایه و اساس راحتی است. دستگیره های استوانه ای سنتی ، در حالی که براق است ، اغلب از موقعیت استراحت طبیعی دست برخوردار نیست. کف دست ، هنگامی که آرامش می یابد ، یک منحنی ملایم را تشکیل می دهد - دستگیره های انرژی شناسی این را تقلید می کنند. به یک دسته با "کمر" یا چنگک محصور فکر کنید: در پایه برای ثبات ، وسیع تر ، کمی به سمت گره (سر قلم مو) می چرخد تا فله را کاهش دهد ، و خمیده شود تا در قسمت بین انگشت شست و پیشانی قرار بگیرد.

دو شکل مشترک را در نظر بگیرید: کانتور "کف دست" و طرح "انگشت-انگور". دسته های کف دست ، با یک منحنی گرد و آلی ، فشار را به طور مساوی در کف دست توزیع می کنند ، برای کاربرانی که یک دست کامل را ترجیح می دهند ایده آل است. دستگیره های انگشتی ، با تورفتگی های ظریف برای انگشت شست و انگشت شست ، برس را در جای خود قفل کنید ، مناسب برای چرمی دقیق. هر دو در اولویت قرار دادن "تلاش گرفتن" - نیرو لازم برای ثابت نگه داشتن برس - به کاربر اجازه می دهد تا به جای چسباندن ابزار ، روی ایجاد یک چرم غنی تمرکز کند.

مواد: فراتر از نگاه ، به سمت احساس

انتخاب مواد به همان اندازه مهم است. بافت دسته ، هدایت دما و وزن مستقیماً بر راحتی تأثیر می گذارد. از فلز استفاده کنید: بادوام و شیک ، اما سرماخوردگی را انجام می دهد ، در زمستان یخی می چرخد و هنگام خیس شدن لغزنده است. چوب ، در حالی که گرم و لمسی است ، اگر به درستی مهر و موم نشود ، می تواند پیچیده شود. طرح های ارگونومیک مدرن غالباً به رزین یا چوب تثبیت شده تکیه داده می شود.

وزن یکی دیگر از عوامل محور مواد است. دسته ای که بسیار سنگین است (به عنوان مثال ، برنج جامد) مچ دست را در طی یک چرم 2-3 دقیقه لاستیک می کند. بسیار سبک (به عنوان مثال ، پلاستیک توخالی) کنترل آن احساس شفاف و سخت می کند. نقطه شیرین؟ 60-80 گرم برای دسته به تنهایی ، ماده متعادل کردن با مانور. هنگامی که با یک گره (به طور معمول 20-30 گرم) جفت می شود ، وزن کل (80-10 گرم) به راحتی در دست می نشیند و از احساس "وزن مرده" که به مرور زمان عضلات را فشار می دهد ، جلوگیری می کند.

تعادل: قهرمان آسایش ناخوشایند

حتی اگر یک برس نامتعادل باشد ، یک دسته سبک و سبک سبک نیز می تواند شکست بخورد. یک برس را تصور کنید که گره خیلی بزرگ است یا خیلی بلند نصب شده است - سر به سمت پایین می رود و مچ دست را مجبور می کند تا به سمت بالا خم شود تا جبران شود. طی چند هفته ، این حرکت تکراری منجر به ناراحتی می شود. طرح های ارگونومیک یک "نقطه تعادل خنثی" را در اولویت قرار می دهد: تقاطع دسته و گره باید با موقعیت مچ دست طبیعی کاربر مطابقت داشته باشد.

برای دستیابی به این هدف ، طراحان اندازه گره را نسبت به طول دسته تنظیم می کنند. یک دسته طولانی تر (10-12 سانتی متر) به خوبی با یک گره بزرگتر جفت می شود و نقطه تعادل را به کف دست نزدیک می کند. دستگیره های کوتاه تر (8-9 سانتی متر) با گره های کوچکتر کار می کنند و وزن آن را محور نگه می دارند. هدف؟ هنگامی که به راحتی نگه داشته می شود ، قلم مو باید به صورت عمودی آویزان شود ، هیچ گونه فشار مچ دست لازم نیست - نشانه ای از تعادل و وزن در هماهنگی است.

بهینه سازی گرفتن: دست های مرطوب ، بدون لغزش

تراشیدن شامل آب است و دست های مرطوب دست های لغزنده هستند. دسته های ارگونومیک این را با بافت ظریف مبارزه می کنند: یک مات مات (به جای براق) اصطکاک را اضافه می کند ، در حالی که میکرو شیار یا الگوهای بلند شده (فکر کنید: یک بافت مارپیچی ظریف یا لکه دار) کانال آب را دور می کند و حتی در هنگام صابون نیز گرفتن را حفظ می کند. برخی از مارک ها فراتر می روند و یک "خط الراس ایمنی" را در پایه دسته اضافه می کنند-یک لب کوچک که مانع از بیرون کشیدن برس از دست های مرطوب می شود ، جزئیاتی که تقریباً قطره ها را به غیر رویداد تبدیل می کند.

آینده ارگونومی: ترکیب سنت و نوآوری

با توجه به تمرکز مصرف کننده به "نظافت ذهن" ، ارگونومی فراتر از راحتی جسمی به رضایت عاطفی در حال تحول است. برندها در حال آزمایش با دستگیره های قابل تنظیم هستند-وزن های قابل تنظیم از طریق درج های قابل جابجایی یا چنگال های چاپی سه بعدی متناسب با اسکن دست های شخصی. با این حال ، اصل اصلی باقی مانده است: ارگونومی در مورد هارمونی است - بین ابزار و کاربر ، روال و آیین.

در پایان ، یک برس تراشیدن واقعاً ارگونومیک بیش از احساس خوب است. در پس زمینه ناپدید می شود و به کاربر اجازه می دهد تا روند کار را ببخشد. این یادآوری است که طراحی عالی فقط مربوط به عملکرد نیست - این مربوط به احترام به لحظات روزانه است که زندگی ما را شکل می دهد. بنابراین ، دفعه بعد که یک برس اصلاح را انتخاب می کنید ، دسته را احساس کنید. به وزن توجه کنید. بگذارید دست شما آرام شود. اگر متناسب با آن باشد که برای شما ساخته شده است ، این ارگونومی در محل کار است.