اهمیت فرهنگی برس های اصلاح در مناطق مختلف

برس های تراشیده شده ، که اغلب به عنوان ابزارهای نظافت صرفاً برکنار می شوند ، در واقع متولیان سکوت میراث فرهنگی ، داستان های بافندگی سنت ، هویت و آیین در سراسر قاره ها هستند. از غرور جلا آقایان اروپایی گرفته تا فضاهای مینیمالیستی خانه های ژاپنی ، این ابزارهای غیرقابل انکار منعکس کننده ارزش ها ، زیبایی شناسی و ریتم های روزانه مناطق آنها هستند. بیایید بررسی کنیم که چگونه برس های اصلاح شده از عملکرد فراتر رفته و به معنای فرهنگی تبدیل می شوند.

اروپا: آیین آقا

در اروپا ، به ویژه انگلیس و فرانسه ، برس تراشیدن از میراث "آیین آقایان" جدا نیست. بیش از دو قرن ، مردان انگلیسی به عنوان یک مراسم صبحگاهی ، از زمان آرامش در آغوش گرفته شده اند - لحظه ای از آرامش قبل از هرج و مرج روز. برس های سنتی اصلاح بریتانیا ، که اغلب با موهای Badger Silvertip و دسته های گل سرخ ساخته شده بودند ، نمادهای وضعیتی بودند: یک برس کاملاً فرسوده نه تنها عادت های نظافت ، بلکه تعهد به پالایش را نشان می داد. آرایشگاه های تاریخی لندن ، مانند Truefitt & Hill (Est. 1805) ، هنوز هم به فروش دستی (برس موهای Badger) می پردازند ، هر ساعت طول می کشد. در فرانسه ، قلم مو به بخشی از La Vie élégante (زندگی زیبا) تبدیل شد ، با این که سالن های پاریسی به نفع برس های گراز نرم تر برای تکمیل تمرکز خود بر روی مراقبت از پوست است. در اینجا ، عمل لیتر به همان اندازه در مورد مراقبت از خود به عنوان ارائه اجتماعی ، سنتی بود که در جوامع مدرن تراشیده مرطوب اروپا تحمل می کند.

ژاپن: کاردستی و وبی-سابی

رویکرد ژاپن به برس تراش یک استاد کلاس در Wabi-Sabi است-فلسفه یافتن زیبایی در نواقص. برس های سنتی ژاپنی یا Kamisori-Bake ، سادگی و هارمونی طبیعی را در اولویت قرار می دهند. دستگیره ها از بامبو یا سرو حک شده اند ، بافت های خشن آنها به عنوان "لمس طبیعت" جشن گرفته می شود ، در حالی که سرهای برس از نظر تاریخی از موهای بز نرم یا حتی فیبر واشنی (کاغذ درخت توت) استفاده می کنند. برای بسیاری از مردان ژاپنی ، تراشیدن با چنین برس ، ذهن آگاهی از مراسم چای را نشان می دهد: آهسته ، عمدی و ریشه در حضور. صنعتگران مدرن این مسئله را بیشتر کرده اند و مواد سنتی را با نوآوری - مانند الیاف مصنوعی ضد باکتریایی بافته شده در پایگاه های واشنگتن - برای تأمین نیازهای معاصر مخلوط کرده اند. نتیجه؟ برس هایی که به گذشته افتخار می کنند در حالی که پیشرفت را در آغوش می گیرند ، مشخصه مشخصه کاردستی ژاپنی.

خاورمیانه: وراث میراث

در خاورمیانه ، جایی که نظافت سنگ بنای هویت است ، برس تراش بیش از یک ابزار است - این یک وراث خانوادگی است. مردان در اینجا به ریش های مرتب و پوست صاف افتخار می کنند ، و اغلب اصلاح تراش به شیوه های فرهنگی یا مذهبی (به عنوان مثال ، آماده سازی برای وودو ، وضوح آیینی قبل از نماز). آب و هوای خشک منطقه نیاز به ابزارهای بادوام دارد و منجر به محبوبیت برس های ساخته شده از موهای شتر یا پشم گوسفند می شود ، که به دلیل توانایی آنها در تولید چرم غنی با حداقل آب است. با این حال ، آنچه واقعاً برس های تراشیدهای خاورمیانه را تعریف می کند ، داستانهای آنهاست: پدری که در هجدهمین سالگرد تولد خود را به پسرش می اندازد ، قلم مو پدربزرگ که در طول آماده سازی عروسی خود استفاده می شود. این برس ها نسل های زیادی را برطرف می کنند و هر یک را با گذشته می گفتند.

چین: سنت دوباره تصور شد

روایت برس تراش چین رقص بین قدیمی و جدید است. از نظر تاریخی ، "剃头挑子" (tìtóu tiāozi) - قطب آرایشگر نمادین - از جمله یک برس برس گراز فروتن ، دسته چوب صندل آن را با ده ها سال استفاده صاف کرد. این برس ها در مراسم صمیمی تراشیدن در خیابان ، نمادی از کاردستی آرایشگر مورد اعتماد قرار گرفتند. همانطور که در دهه های اخیر برقی های الکتریکی حاکم بود ، برس های سنتی تا حالا محو می شوند. احیای Guochao (Trend National Trend) دارای صنعتگران جوان است که از قلم مو استفاده می کند: دستگیره هایی که به شکل های الهام گرفته از یشم حک شده اند ، سر قلم موهای جفت شده با غرفه های شستشوی جوهر و مواد پایدار مانند بامبو و گل رز را در مرحله مرکزی قرار می دهند. امروز ، استفاده از یک برس تراش چینی یک عمل احیای فرهنگی است و میراث را با غرور مدرن آمیخته است.

در سراسر مناطق ، قلم مو تراش به عنوان یک آینه فرهنگی ظاهر می شود: منعکس کننده عشق اروپا به سنت ، فداکاری ژاپن به کاردستی ، تمرکز خاورمیانه بر خانواده و روحیه نوآوری چین. در دنیای ابزارهای یکبار مصرف ، این برس ها به ما یادآوری می کنند که آیین های روزانه می توانند فرهنگ را حفظ کنند. به عنوان بازارهای جهانی-الیاف ژاپنی در برس بریتانیا ، طرح های الهام گرفته از خاورمیانه در مارک های چینی-آنها ثابت می کنند که فرهنگ ، مانند یک تراش خوش ذوق ، در ارتباط است.